Υπάρχει ένας οικονομικός κλάδος, αυτός της πρωτογενούς παραγωγής, ο οποίος μέχρι σήμερα παρουσίαζε διαχρονικά σημαντική ψηφιακή υστέρηση. Πλέον, η εικόνα αυτή αλλάζει, καθώς η τεχνολογία είναι περισσότερο απαραίτητη από ποτέ για την παγκόσμια επισιτιστική ασφάλεια, με βιώσιμες και υπεύθυνες μεθόδους.
Με δεδομένο ότι τα τρέχοντα γεωργικά συστήματα είναι σαφώς μη βιώσιμα και καθώς μία από τις σοβαρότερες προκλήσεις αποτελεί η βιωσιμότητα της τροφής, ώστε να ανταποκριθεί στις ανάγκες των υφιστάμενων δεδομένων και απαιτήσεων, ο πλανήτης βρίσκεται στο κατώφλι μιας νέας αγροτικής επανάστασης, αυτή τη φορά ψηφιακής.
Σύμφωνα με μία νέα έκθεση της UBS Chief Investment Office, ο τρόπος με τον οποίο καλλιεργούνται, μεταφέρονται και καταναλώνονται τα τρόφιμα θα εξαρτάται πλέον και θα καθοδηγείται από καινοτομίες, όπως η κάθετη καλλιέργεια, οι τροφές που παρασκευάζονται σε εργαστήρια και η υδατοκαλλιέργεια φυκών. Οι προηγμένες τεχνολογικές τάσεις και τα συστατικά που συνθέτουν την Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση, όπως τα Big Data, το Internet of Things (IoT) και η τεχνητή νοημοσύνη (ΑΙ), ενσωματώνονται σταδιακά σε ολόκληρο το φάσμα της αλυσίδας εφοδιασμού της αγροτικής παραγωγής.
Ψηφιακή υστέρηση
Όπως επισημαίνει η σχετική έκθεση, μέχρι σχετικά πρόσφατα, οι αγροτικές δραστηριότητες υστερούσαν σημαντικά και έχουν μείνει πολύ πίσω από όλες τις υπόλοιπες βιομηχανίες, όσον αφορά στο μείζον θέμα του μετασχηματισμού. Η ψηφιακή διείσδυση στο συγκεκριμένο τομέα ήταν μόλις 0,3% το 2018, σε σύγκριση με το 2,5% που αφορούσε τον χρηματοοικονομικό κλάδο και σχεδόν 12% για το λιανεμπόριο.
Ωστόσο, ο αριθμός αυτός αναμένεται να εκτοξευθεί σε υψηλά επίπεδα – η επένδυση σε τεχνολογίες σχετικές με τη γεωργία άγγιξε τα $16,9 δις το περασμένο έτος, σημειώνοντας αύξηση της τάξης του 43% από το 2017, σύμφωνα με στοιχεία της πλατφόρμας AgFunder.
Για το σύνολο του αγροτικού κλάδου, το UBS Chief Investment Office (CIO) εκτιμά ότι το μερίδιο της τεχνολογίας θα φτάσει από το σημερινό μέγεθος της αγοράς των $135 δις, περίπου στα $700 δις έως το 2030, αντιπροσωπεύοντας ένα σύνθετο ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης της τάξης του 15%.
Εχθρός ή φίλος;
Ταυτόχρονα, η έκθεση επισημαίνει ότι η τεχνολογία δεν πρέπει να θεωρείται πλέον “εχθρός” της φυσικής, άφθονης και οικονομικά προσιτής τροφής. Η αύξηση της γεωργικής παραγωγικότητας, η διασφάλιση της περιβαλλοντικής υγείας, καθώς και η ικανοποίηση των εξελισσόμενων καταναλωτικών προτιμήσεων και των διατροφικών τάσεων μπορούν κάλλιστα να επιτευχθούν με τη συμβολή και την εφαρμογή νέων ευφυών τεχνολογιών.
“Μια σειρά από ποικίλες τάσεις έχει ήδη ανεβάσει ψηλά τον τομέα των τροφίμων και της γεωργίας στην ατζέντα της ευρύτερης βιώσιμης διαβίωσης. Οι κυβερνήσεις δίνουν όλο και μεγαλύτερη προσοχή στους 17 Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης (Sustainable Development Goals), που διαμορφώθηκαν από τα κράτη-μέλη του ΟΗΕ, καθώς και στη Συμφωνία των Παρισίων για την Κλιματική Αλλαγή, γεγονός το οποίο σαφώς υποδεικνύει ότι βιώνουμε μια περίοδο κατά την οποία συνειδητοποιούμε όλο και περισσότερο ότι οι κοινωνίες οφείλουν πλέον να αλλάξουν, να διαφοροποιηθούν και να γίνουν πιο βιώσιμες”, σημειώνει η ίδια έκθεση.
Πηγή: http://www.sepe.gr